Patyki

Ślub się odbył, wesele też, Panna Młoda nie uciekła ani nie zemdlała.

Albo.

Wyszło na to, że brakuje kobiet w galerii postaci. Może taka?

Tak jakby.

W kolejce jeszcze Real i Sporting (plus rewanże), potem przestanę, obiecuję.

Tak na koniec chyba powinno być, ale to nie mój koniec przecież. Na szczęście.

Korpo-człek powstał dwa lata temu, trzeba było znaleźć motyw na kubek dla szefa, z podpisem "kod nie musi się kompilować, kod musi działać!". Później rysunek został zapomniany, warto w końcu odkurzyć i dostosować do iDraw.

Albo roboty niedbałe, bo po dwóch latach już najwyższy czas na szablon.

Znacznie łatwiej naszkicować na kartce, nawet, jeśli potem często-gęsto trzeba używać gumki i poprawiać.

Pierwsze koty za płoty, jak mówią.

Analogowo, bo reklamy zawsze analogowo.

"(...) Poproszę ostry lawasz.
Brać z jakimkolwiek innym sosem to jest mocny blamaż
A ci panowie to wrogowie, to ich nocny baraż
Kebaba żując konwersują o tych prostych sprawach... (...)"

Prywata: sto lat, Weroniko!

Albo takie, bo ileż można...

Ciotka Irena, gdyby istniała, mogłaby wyglądać właśnie tak.

Szablon z brodaczem na razie. Dialogi przyjdą w swoim czasie.

W końcu czaję, co to znaczy.

Poznajcie bohatera pozytywnego.